5 yıldır Usta’nın takipçisiyim. Usta’yla olan yolculuğumda, kendi hayatımın bir manâsı olduğunu anladım. Bu yola, Usta’yı ve yolculuğu merak ettiğim için katıldım. Katıldığım ilk toplantıda Usta, “Nomura”lar hakkında konuştu. Ne anlattığını, neyden bahsettiğini anlamamıştım. Konuşmadan sonra “Şimdi meditasyon yapacağız. İster gözünüz açık ister kapalı, kendinizi bırakın ve rahatlayın” dedi. Meditasyonun ne olduğunu bilmiyordum. Ben merakla gözüm açık Usta’nın ne yaptığını izliyordum. Etrafa baktığımda herkes gözlerini kapatmıştı. Usta’ya baktığımda, bize arkası dönük bir ayağı yere diz çökmüştü. Ben “Ne yapıyor?” diye bakıyordum. Ayağa kalktı, bizlere doğru döndü. Göz göze geldik ve ben o esnada bedenini hiç görmedim, yalnızca başı ve gözlerini gördüm. Korktum ve gözlerimi kapattım ve gözlerimi meditasyon epey bittikten sonra Usta’nın yardımı ile ağlayarak açtım. Meditasyon esnasında bir başka yaşam platformuna gittim ve orada başka bir enerji ve huzuru yaşadım. Bunu anlatmak biraz zor. Bir şeyleri deneyimlediğin zaman onları yaşarsın. Sadece kelimelerle anlatmaya çalışıyorum. Bu benim Tekâmül yolculuğumun başlamasına sebep olan olaydır.

Yolculuk, bana kendimle yüzleşmeyi ifade ediyor. Kafamda bir sesin sürekli olarak konuşuyor oluşu beni çok rahatsız ediyordu. Toplantılarda meditasyon yapıyorduk ve meditasyonlarda kendimde değişiklikler hissediyordum. Bu değişiklikler hem fiziksel, hem de ruhsaldı. Kafamdaki sürekli konuşan sesin, bir müddet sonra durdurduğumu fark ettim. Çok huzurlu ve güzeldi. Yolculuğu anlatmak kelimelere sığmıyor, yaşayıp deneyimlediğin zaman anlaşılabiliyor. Yaratan’a, Usta’yı karşıma çıkardığı için şükrediyorum.

Bu yolculuk deneyimi; tüm kimliklerimin “hiç” olduğunu anlamama, hayatımdan kızgınlığı, kırgınlığı, egoyu, önyargıları, zan ve sanrıları, çıkar ilişkilerini çıkarmama, sevgi ve merhametle, kabullenerek, özgürce yaşamama ve yaşarken de yaşamımın manâsı olduğunu anlamama yardım etti.